ZAMAN.

                        

 Saate baktım.Zaman şimdi.Biraz sonra yine saate baktım.Işıkları kapa.Dün ve bugünü yaşamış olduğumu farkettim.Seyret içeri giren sokak ışığını.Biraz önce kurduğum kuruntuların haddi hesabı yokken.Şimdiki zamanla bitiyordu biraz önce cümle sonlarım.Zaman şimdi.Bak.-Ecek,-acak.Ben ise şimdi.Biraz önceye miş diyordum.Bilmiş gibi.Gelmiş geçmiş yazarlara.


             Onikiyi geçti sonunda.Onbeş dakika saate baktım.Hayatımdan gitti öylece.Gördüm.
                           İstanbul.Kol saatim yoktu.Rutin trafikte aklıma gelen vapur yolculuklarım.Tünele gidenler.Tünele zaten gitmiş olanlar.MP3 dinleyenler vardı.Ritm tutabilenleri de gördüm.
                           Şimdi toparlıyorum.
    
              İşe yetişecektim.Olması için.Adına mülakat dedikleri.Sürekli yetiştiğim.Ben trafikteydim.Boğulanları kurtarmak adına birileri cam açmıştı.Esen rüzgar bana vapuru hatırlattı.Vapur seyahatlerime özendim.Diye dalmışken.MP3 dinleyen bir grup.Sert müzik.Kol saatime baktım.Yanıma almamışım.Birden telaşlandım.Panik atak oldum.Farkında değilim.Elim dizime gitmiş sinirden stres atıp,ritm tutuyordu.MP3 dinleyende ritm tutuyordu.Canı sıkılıp ayağını yere vuran da.Yarım saatlik yolu bir saatte gitmiştim.Zaten takım elbise bana yeterince baskı yapıyordu.Acayip gerilmiştim.Kravat gibiydim.Tünele gidiyordum.

                           Zaman birazdan "hiç" rolünü üstlenecekti.Tünelden çıktım.MP3 dinleyen biri.Bir grup.Sert müzik.Yürüyen merdivendeydim.O bir üst basamaktaydı.Gitar solusunu duydukça eziyordu beni.Zaten ben altta.Duyması imkansızdı.Beni.Arkasını döndü.Otobüsteki MP3 dinleyendi.Sert müzikle.Yüzüne baktım.Yüzü o kadar şirindi ki.Minyon tipli.Ağzı,burnu küçük.Gözleri yemyeşil.Kocaman ama.Belirgin elmacık kemikleri.Yanakları kırmızı kırmızı.Yemyeşil ve kırmızı kırmızı.Elmacık.Kemikli.En azından böyle düşünüyordum.Zaman "hiç" rolünü üstlenecekti.Hiç olmamıştı.Yedi kat altında yerin.Yeryüzüne çıkmıştı,yüzümüz.Efkarlandım ben.Hiç olmayacağım halde.Sigara aldım.HİÇ.Markayı söyleyemezken büfeciye.Sigara verdi bana.Düzeltmesini de yaptı.Paketi açtım.Açmışım.Bir çikolata paketi açarmış gibi.Acemiydim.Ateş almayı unutmuşum.Ateş ararken doğada.Beni izlemiş MP3 dinleyen.Ateş verdi.Teşekkür ettim.Adını sordum.Ne önemi var dedi.Tartışmadım.Kadın haklıdır.MP3 dinleyen diye yazmak istemiyordum.Söylemedi tabi.Hiç yapmadığım halde mülakata yetişmedim.Umursamadım.Gevşedim sonra.Dirseğe kadar kıvırdım gömleği.Bira ısmarladım.MP3 dinleyene.Sigara içiyorduk.Alışamadım dedim.Şunun ismine.Şarkı söyleyen gözleriyle güldü.Onu seviyordum.Özenle izledim.Sigara içişini.Dumanı içine çekip verdiği ciğer sesini.Birayı dikebiliyorduk.Hala.İkişer daha almak için.Büfeciye gittim.Sigara da vereyim mi abi diye güldü.Güldüm pis pis.Leş gibi güldüm.Döndüğümde orada yoktu.Hani biraz önce oturduğumuz yükseklikte.Koluma baktım.Saatim gece olmuştu.Saatim yoktu.Gece olmuştu ama.


 
Saate baktım.Zaman şimdi.Biraz sonra yine saate baktım.Işıkları kapa.Dün ve bugünü yaşadığımı farkettim.Seyret içeri giren sokak ışığını.Biraz önce kurduğum kuruntuların haddi hesabı yokken.Şimdiki zamanla bitiyordu biraz önce cümle sonlarım.Zaman şimdi.Bak.-Ecek,-acak.Ben ise şimdi.Biraz önceye miş diyordum.Bilmiş gibi.Gelmiş geçmiş yazarlara.