ŞARAP

                     
                             Ben seni başkalarıyla aldatmam.Saçmalama artık.Yalan-yanlış konuşuyorsun.Olaydan daha haberin bile yok ki hem.Tamam.Yüzleşelim Serapla.Ne görmüş bakalım?Bakalım ben mi haklıyım.Yetti artık be! Ne zaman inanacaksın bana! Ne zaman?

                             Adam.Saçları kısa.Kısa ama dağınık.Kederli.Siyah gözlü.Ses tonu bir ton daha ağır.Keten pantolon.Kahverengi keten.Üstünde salaş gömlek.Beyaz gömlek.Göz çevresi ve alnı kırışık.Çizgi halinde.Sinirlendikçe.

                              Beni ilgilendirmez Serap'ın ne dediği tamam mı?Belli ki aldatıyorsun işte.Ben anlamayacak kadar salak mıyım be! Belli işte.Bir haftadan beri bi soğukluk bi boşvermişlik.Hala üste çıkıyorsu bir de zeytinyağ gibi.Gör bak ama sen! Yüzleştireceğim Serapla.Kim haklı bakalım!

                              Kadın.Bembeyaz üstü.Tek parça bir elbise.Degaje ve sırttan dekolte.Kıvırcık saçlı.Bir ayakkabı.Topuklu.Gözleri mavi.Öfkeli mavi.

                               Saat onikiye gelmek üzereydi.Gece.Bazıları hep meraklı.Böyle işte mahalle.Kapı.Cam.Genelde cam.Dopdolu.Dışarıya çıkmış.Mahalle.Sesleri duydukça.İzliyordum.Beş kat yukarıdan.Beş kat aşağısında.Sokak lambası loş sarı.Bazı değiyor camlara ışık.Aks edip bana geliyor.Tam gelecekken kırpıyorum gözlerimi.Hava soğuk.Kar gibi.Beş kat aşağısı.Bakıyorum adam ve kadın.Anlamıyorum dertlerini.Gecenin bir yarısı.Mahalle yuhalıyor.Bazıları iş derdinde.Bağırıyor.Bazıları ise çocuk derdinde yarı/tam çıplak.Bazıları yine çocuk derdinde uyandırmışlar mı bebeklerini ne.Bazıları hep çocuk derdinde.Okula gidecekler yarın.Ne bu cümbüş.Diye.İsyan halinde.Beş kat aşağıdakiler mahalle asabilerine hiç aldırış etmiyorlar.Hatta öyle bir aldırış etmiyorlar ki etraflarında ne binalarla çevrili bi sokak var ne de böyle bir arazi var.Uzay boşluğundalar.Yüklendikleri elektron kadar.Kavgaları.Cancağızım diye.Nasıl kırıyorsun beni diye.Hipnoz halinde...

BİR HAFTA ÖNCE...
                                 
                                Adam.Kadın.Markette.Adam,dişisine;''Bak tatlım ne aldım bize'' diye gösteriyordu.Kırmızı şarabın.Beğenmişlerdi.Mutlu gözüküyorlardı oysa ki.Gözleri öfkeli mavi.Değildi.Göz çevresi ve alnı kırışık değildi.Sinirlendikçe.Adam.Sinirli değildi ki.

Olay zamanı:


                                Artık sen yoksun hayatımda !Çocuğumuzu da alacağım.Hayır.Çocuğumu.Aldıracağım! Doğmayacak! (elinde boş bir şişe)

                                Mahalle asabileri.Konuşmaları dinliyordu.Dinledikçe isyan ediyorlar.Dinledikçe kadını.Anlamaya çalışıyor.Kimse anlamıyordu kadını.Uğultular yükseliyordu.Bağırışlar.Çığlıklar.Kimileri ağlıyordu.Çoktan çıldırmıştılar.Atlayanlar oldu balkondan.Kimileri,pencereden.Pat diye böyle.Artık duymak istemiyordum.Kulaklarım.Ne de görmek istiyordum.Gözlerim.Böyle bir hakkım niye yoktu? Ortalık kan revan içindeydi.Cinnet geçiriyordu kadınlar.Kimileri öfkeli mavi.Refleksler yavaşlıyor,gözleri kapanıyordu.Kıpkırmızıydı etraf.Şaraba susuyorlardı sanki.Göl gibi kırmızıydı.Birikinti.Kan birikintisi.İrkildim.Dondum.Benzim attı.Bembeyaz oldum.Pencerem tüm şeffaflığıyla gördürüyordu bana.Beş kat yukarıda,beş kat aşağısını.Kırmızının tüm tonları.En ağır tonundan bir fazla ve açık.Gözlerim yerinden çıkacak gibiydi.Düştü.Düştü kadınlar.Kavga eden kadın da.Yazık! Eyvah! vurdu karnına.Boş şişeyle kadın.Vurdu boş şişeyle şarabın.Dibine.Düştüm.Bağırışlar.Çağırışlar.Bebek ağlamaları.Doğmamış bebek ağlamaları.Kulaklarımda şimdi hepsi.Kulaklarımda.Hafızaya sesler.En son çıktım cama.Beş kat yukarısından.Beş kat aşağıya.Dibine.Düştüm.Bağırışlar.Kulaklarımda.Gördüklerim.Bembeyaz elbise.Dökülmüş üstüne.Kıpkırmızı bir göl.Kıpkırmızıydı.Şarap heralde.

-son-