2 Ocak 2012 Pazartesi

ÖRÜMCEK

                            

                             Sesler duyuldu.Bir koşuşturmaca.Dev bir örümcek.Kovalamakta.Bilgece örümcek.Nasihatlar savuruyor.Peş peşe.Kısmi duyuyoruz.Kan.Ter.Halde.Tüylü bacakları.Kocaman gözleri.Konuştu.Arkamda.Elinde heykel.Terazi-Kadın-Adalet.Sakın Unutma!

                            Yatağı fena halde ıslatmışım.Terlemişim boncuk boncuk.Bir oh çektim.Uyanır uyanmaz gerçek hayata.Acı çekiyordum.Henüz farkında olmadığım halde.Soyundum.Banyo.Bir şaşkınlık.Ah tabi! vücudumda gelişigüzel enine boyuna kızarık izler.Acı çekiyordum.Su ilk açıldığında sımsıcak olunca.Toparladım neyse durumu.İliklerimde şimdi ılık su.İhtiyari bir şekilde yıkandım.Temizlendi şimdi izler.Tek farkı temiz olmasıydı.Kapı çaldı.Bornozlu halde açtım.Kapıda İtaat.Günaydınlaştık.Aldım içeri.Kahvaltı hazırdı.Süzdüm şöyle bir onu.Onun da durumu kötüydü.Gözleri yarı baygın.Gözaltına baktım.Ucuz atlatmışız dedim.Öyle tabi Sadakat.Boşver.Dedi.O kadar canım sıkkındı ki.Sıkkındık.İtaat dedim.Aranız nasıl?İlk önce oralı olmamışı oynadı.Yapamayınca.Kötü dedi.Sessizlik  çöktü.Çay kaşığı.Bıçak.Çatal.Ben onları dinlemeyi tercih ettim.Düşünceli sesi vardı çay kaşığının.Kararlı değildi.Atılan şekere mi yoksa başka şeye mi?O da sonra ayak uydurup dinlemeyi tercih etti.Ben sonra Örümceğe daldım.Köşesinden tavanın.Süzülüp öylece aşağıya.İzledim çabasını.Elleri pamuk şekerinden yapış yapış olmuş insan gibiydi.Ovuşturuyordu onları.Çiziyordu yolunu.Gördüğüm kabus aklıma geldi.Şimdi anlatsam İtaat  ne derdi ki? Laf işte.Sadakat! -Efendim dedim.Sonra örümceğe baktı.Anlam vermedi benim kadar.İyi misin diye sordu.Tatsızca iyiyim dedim.İtaatin aklından ne geçiyordu biliyordum.Benim de aklımdan geçen şey.Düşünmeden edemezdik ki!

                           Yoğun bir müzik.Tuvaletten biraz önce gelmişti.İtaat ise biraz önce yanımdaydı.Şaşırdım.Yanıma geldi.Taze makyajı.Enteresan parfüm kokulu.Elini kurutma ihtiyacı içindeydi.Tuvaletten biraz önce gelmişti.Biraz sonra da İtaat geldi.Tanıştırdım.Arkadaşım İtaat.İtaat,Adalet.Memnun oldular.Fena halde.Elleri de ıslaktı.Gülüştüler el sıkışınca.İnci dişleriyle gülümsedi Adalet.Sadakat,bu bayanla ne zamandan beri tanışıyorsunuz dedi İtaat.Daha tanıştım bile denilmez dedi inci dişleriyle.Gülümseyerek.Sen dedim hani gittin biraz önce.Kulağına eğilerek.Jetonu düştü İtaatin.Bir dakika! deyip birazdan gelmek üzere gitti Adalet.Eline çantasını aldığı sırada kimliğini düşürdü.Farkında da değildi.Kimliği elime aldım.30 Eylül.Bugün! Doğumgünüymüş.Biraz sonra geldi,tekrar pardon .Doğum günün kutlu olsun ! diyerek kimliği verdim.Bilseydik...sözümü kesti inci dişleriyle.Gülerek.Canım nereden bilecektiniz ki deyip kibarlık yaptı.Hoş nereden bilecektik ki.Bu tarz bol müzikli yerlerde jest ve mimiklerin önemi vardı.İtaat atıldı.Terazi burcusun demek.Evet tatlım deyip çekti kendine.Piste çekti.Dans ettiler.Ama ne dans! İzliyordum onları.Sarılmıştı kadına İtaat.Dolamış kadının arkasından kendine.Müzikte eşlik ediyordu tıs tıs! geçiriyor dişlerini İtaat.Akıtıyor zehirini sanki.Gece.Artık sıkılmaya başladım.Oradan kaçmayı düşündüm.Ancak içtikçe düşünme yetim azaldı.Yanıma geldiler sonra.Adalet çantasını aldı.Nereye dedim böyle.Eve gidiyoruz dedi,İtaat.Bize.Ee dedim,ben? Sende geliyorsun dedi.Ben gelmek istemediğimi söyledim hemde kaç kere.İtaat,ısrar etti.Tamam diyebildim.
                              
                             Evine daha önce gitmemiştim.Hoş bir bekar eviydi aslında.Şömine,koltuk takımı,sandalye,avize.İlk bakışta dikkatimi çekti.Adaletle ikisi sarhoştular.Bense onlara göre daha iyiydim.Daha sonra İtaat banyoya gitti.Geldiğinde yaratığa dönüşmüştü adeta.Gözleri korkunçtu.Sanki biraz önce gevşek gevşek el şakaları yapan o adam gitmiş yerine başka biri gelmişti.Uykudan yeni kalkmışcasına dipdiriydi.Perişan olan İtaat.Adalet olanların farkında değildi garip.Sırıtıyordu.Elinde tabanca varmışcasına tehditkar bir şekilde bizi sandalyeye bağladı.Panikten ölecektim.Ne suçum vardı İtaat?İki sandalye bir ip.Bağladı.Hem suç mu işliyorduk ki ortak olacaktım ?Emirler yağdırıyordu.Bağlayın.Sıkıca.Susus.Konuşmak yok.Senden nefret ediyorum dedi Adalete.Tüm somut ve soyut şeylere! Perişan oldu birden.Hüzün kapladı yüzünü.Değişen ruh halini anlayabiliyordum bir bakışta.Ve devam etti.Canımı sıktın.Canımı hep sıkıyordun bu gece! Ne kadar ahmakça değil mi? -ağladı,ağlayacak-Nasıl farketmemişim.Verirdim cezanı.Kükredi birden.Açtı ellerini köpürerek.Adaletin temeli! Bağlardım şimdi seni.Hoş.O da canımı sıkıyor a! Açıyor gözünü bazen.Bazen zar tutuyor!


                              İkimizde anlamıyorduk.İtaat beni duy! Neden bende İtaat.Neden? Cevap vermiyordu bana.Hasta.Adalet sinirlendi.Hayata döndü gibi.Kurtulmak istiyordu çünkü korkuyordu.Korkuyorduk.Tırnaklarını sırtıma geçirdi birden.Acı içindeydim.Vücudum kıpkırmızı.Tırnak boyası.Çözdü daha sonra bizi İtaat.Cinnet içinde.Yarım saat kıvrandı.Cenin pozisyonunda.Avizeden.Aşağıya süzülen örümceği farkettim.İşaret ediyordu.

   Sesler duyuldu.Bir koşuşturmaca.Dev bir örümcek.Kovalamakta.Bilgece Örümcek.Nasihatlar savuruyor.Peş peşe.Kısmi duyuyoruz.Kan.Ter.Halde.Tüylü bacakları.Kocaman gözleri.Konuştu.Arkamda.Elinde heykel.Terazi-Kadın-Adalet.Sakın Unutma!